Spójnia Strykowo - strona oficjalna

Spójnia: Krzysztof Rozumek – Damian Karasiewicz, Mateusz Królik (23’ Dominik Luleczka), Krystian Kurkowiak, Krzysztof Kaczmarek (85’ Mikołaj Fornalik) – Kacper Sobański (64’ Tomasz Pacygon) , Radosław Łuczak, Maciej Urbaniak, Daniel Kańduła, Arkadiusz Skóra  (70’ Dawid Brojakowski) – Bartek Urbaniak.

Nie ulega wątpliwości że to był koniec słabego sezonu dla obu ekip i na szczęście był to mecz bez stawki. A wcale się wczesną wiosną na taki nie zapowiadał. Wydawało się że będzie to mecz o wszystko, o przetrwanie. Związek jednak postanowił reformować coś co dobrze funkcjonowało od lat, wskutek czego zagrożona spadkiem była tylko jedna drużyna. Przyzwoita wiosna w naszym wykonaniu sprawiła że już kilka kolejek temu mogliśmy być pewni utrzymania. Gościom trochę gorzej szło ciułanie punktów, ale i tak zdobyli ich dostatecznie dużo by nie martwić się o swój byt. Stąd też letnia atmosfera tego meczu. Walki, zaangażowania i emocji starczyło na ledwie pół godziny gry. Potem już była delikatnie mówiąc plaża. Spójnia na początku miała kilka na tyle dogodnych okazji że spokojnie mogła sobie wypracować przewagę by móc spokojnie kontrolować mecz. Tak się nie stało i trochę przypadkowy samobójczy gol Krzysztofa Kaczmarka zepsuł nam trochę humory. Ostatecznie 12 miejsce po katastrofalnej jesieni można uznać za przyzwoite. Także 16 punktów wiosną jest dobrym dorobkiem. Uznajmy zatem że jesień była wypadkiem przy pracy, efektem transformacji, bowiem jesienią trener nie mógł jeszcze prawie korzystać z naszej młodzieży. Zaczął z niej korzystać na wiosnę i można być pełnym optymizmu co dalszego rozwoju drużyny, bowiem kilku z naszej młodej kadry zapowiada się na naprawdę fajnych graczy.

Spotkanie rozpoczęło się od stuprocentowej szansy dla naszego zespołu – Kacper Sobański przejął piłkę na skrzydle i podciągnął z nią pod końcową linię, po czym dośrodkował do wbiegającego Bartka Urbaniaka który swoim strzałem upolował bramkarza, a miał przed sobą duży prostokąt o powierzchni prawie 18 metrów kwadratowych. W odpowiedzi goście próbowali strzału  z dystansu, ale na posterunku był nasz wciąż aktywny 46-letni Krzysztof Rozumek. W 8 minucie Z lewej strony pola karnego piłkę otrzymał Radek Łuczak i nie zastanawiając się długo przymierzył po długim słupku tak że bramkarz nie miał szans na skuteczną interwencję. Gol podziałał mobilizująco na nasz zespół i w 17 minucie Daniel Kańduła zagrał piłkę w pole karne do Bartka Urbaniaka, którego uderzenie głową minęło poprzeczkę bramki Czarnych. Minutę później znów Bartek Urbaniak mógł powiększyć swój bramkowy dorobek sezonu , ale zza pola karnego przymierzył nad poprzeczką. W 19 minucie z 45 metrów rzut wolny egzekwowali goście. Dośrodkowanie gracza  z Wróblewa przejął na głowę Krzysztof Kaczmarek i interweniował na tyle nieszczęśliwie że wpakował ją wprost do własnej bramki obok interweniującego Krzysztofa Rozumka. W kolejnych minutach gra wyraźnie siadła . Odnotować można było jedynie uderzenie Damiana Karasiewicza obronione przez bramkarza Czarnych oraz dwa ataki gości, raz zatrzymane skuteczną interwencją naszego bramkarza a w drugim przypadku strzałem nad naszą bramką. W końcówce tej części gry jeszcze Kacper Sobański obsłużył ładnym podaniem Bartka Urbaniaka i nasz napastnik przymierzył w piłkę głową tak że powędrowała ona nad bramką gości. W drugiej połowie widowisko z minuty na minutę stawało się coraz mniej strawne. Jeszcze na początku tej części dwukrotnie uderzał Radek Łuczak, lecz brakowało precyzji oraz Bartek Urbaniak, który z ostrego kąta próbował zaskoczyć bramkarza, ale ten był czujny i strzał odbił na róg. Goście odgryzali się atakami po których albo interweniował nasz bramkarz, albo strzał przeszedł obok naszej bramki. W sumie nic godnego uwagi się już nie wydarzyło i we względnym spokoju oraz mało interesującej grze kończymy ten trudny sezon. Sezon w którym po 12 meczach mieliśmy ledwie 6 punktów, ale pokonaliśmy niemoc  i po 4 wiosennych wygranych i 4 remisach ratujemy Okręgówkę dla Strykowa. Szwankowała mocno skuteczność, bowiem przy względnie poprawnej grze w obronie (nie licząc lania w Pniewach i Lwówku) gdzie znaleźliśmy w połowie ligowej stawki  jeśli chodzi o ilość straconych goli, to jeśli idzie o zdobyte gole, znaleźliśmy się na samym końcu całej ligi. Okręgówka w nowym sezonie po reformie będzie trochę słabszą i bardziej lokalną ligą. Dla nas to chyba lepiej bo niedalekie podróże i bliskie nas ekipy to będzie taka chwila oddechu po dalekich wyjazdach i różnorodnych rywalach z obu grup. Kawałek Wielkopolski zwiedziliśmy – pora na bardziej lokalne granie. Póki co cieszmy się wchodzącą do składu młodzieżą i stabilnym trzonem zespołu który od lat jest wierny i niezmienny niebiesko-żółtym barwom. I nich tak zostanie. Do zobaczenia w przyszłych rozgrywkach. Te minione uznajmy że się odbyły  i że zrealizowaliśmy w nich to na czym nam najbardziej zależało. Ósmy sezon Spójni w Klasie Okręgowej już w sierpniu.

• Komentarzy [0]
• czytano: [361]
• DO