Spójnia Strykowo - strona oficjalna

Oceniając sezon 2008/2009 chciałbym się skupić przede wszystkim na analizie rundy wiosennej. W moim odczuciu była to słaba runda w naszym wykonaniu. Pracując w klubie któryś sezon z kolei uważam, że był to najsłabszy występ naszej drużyny w rozgrywkach A-klasy. Na początku tej rundy przypuszczałem, że będzie to trudny okres dla zespołu widząc frekwencje na treningach w okresie zimowym. Ten problem powtarza się już od dłuższego czasu, lecz nie zawsze jest to wina samych zawodników, którym w większości nie brakuje zapału i chęci, tylko sytuacji wynikających z różnych osobistych obowiązków.
Nie będę się w tym miejscu powielał wypowiedzi z poprzedniej analizy rundy jesiennej, mogę tylko dodać, że drugim z głównych czynników tak słabej gry był brak odpowiedniej atmosfery w drużynie. Czasem gdy drużynie nic nie wychodzi lub jest brak przysłowiowego szczęścia, to właśnie ona wyzwala w zespole ducha walki oraz pokazuje dojrzałość i zgranie drużyny. Sięgając do poprzednich lat mimo wielu trudności (m.in. mała kadra) ta cecha pozwalała naszej ekipie wygrywać wiele przegranych meczów. W tym sezonie tej przysłowiowej „ikry” zabrakło naszej Spójni, w czym wiele jest w tym mojej winy. To ja oprócz przygotowania do meczu odpowiadam również za atmosferę w środku zespołu. Jest to moja duża porażka, która daje mi do przemyślenia i zastanowienia się co dalej.
Analizując nasze mecze zaczęliśmy ponownie porażką na własne życzenie z Konarzewem - brak skuteczności. Następnie jeden ze słabszych meczów w naszym wykonaniu z Bukowcem – najlepiej zapomnieć o nim jak najszybciej. Dobry mecz zagraliśmy ze Strzyżewem, gdzie bramki padły po zespołowych zagraniach. Myślałem, że po tym meczu zaczniemy w końcu grać swoją piłkę. Jednak trzy następne mecze (Tęcza Skrzynki, Komorniki i Ogrol Wojnowice) pokazały naszą główną bolączkę czyli słaba skuteczność w sytuacjach bramkowych, których nie brakowało w tych meczach. Mecze z Granowem i Michorzewem zostały wygrane, lecz po ciężkich bojach. Mecz u siebie z liderem Obrą Zbąszyń mimo kłopotów kadrowych i ciężkich warunków atmosferycznych, można zaliczyć do dobrych występów. Następny mecz z Kamieńcem pokazał, że jeśli wszyscy włożą w grę dużo ambicji i zaangażowania to jesteśmy drużyną potrafiącą walczyć z najlepszymi jak równy z równym. Ostatnie dwa mecze chciałbym przemilczeć, bo zastanawiam się czy braliśmy w nich udział jako zespół czy drużyna TKKF-u. Przeszliśmy zupełnie obok tych spotkań, które ukazały nam  brak kondycji, ambicji oraz cwaniactwa piłkarskiego. Podsumowując rundę wiosenną oraz cały sezon uważam, że 9-te miejsce w tabeli jest najsłabszym wynikiem od paru lat tej drużyny co uważam za swoją porażkę.

Oceniając drużynę zacznę od bramkarza. Mieliśmy tylko Krzysztofa Rozumka, który mimo słabszej rundy (niektóre bramki obciążają jego konto) zawsze był na meczu, choć czasami musiał przejechać pół kraju. Szacunek Krzychu za poświęcenie dla zespołu i solidność bramkarską ratującą nas przed porażkami. Szkoda, iż młody Bartosz Dymowicz nie mógł wykorzystać szansy gry często opuszczając spotkania, większość ze względu na naukę. Obrona w tej rundzie spisywała się najlepiej z wszystkich naszych formacji. Jej obraz zamazują dwa ostatnie mecze ( strata 7-miu goli), jednak jesteśmy piątą drużyną w tabeli, która straciła najmniej bramek. Pomimo wielu przetasowań w obronie (grali m.in. Bąkowski, Kaczmarkowie Kamil i Krzysztof, Krupa, Wolny, Rajewicz Sebastian, Zieliński) formacja prezentowała się solidnie.
Pomoc  spisywała się średnio, mecze dobre były przeplatane słabymi. Wiem, że mając tak duży potencjał zawodników w tej formacji (Dragan, Hojan, Pacygon Tomasz, Pogorzelczyk, Przybylski, Rajewicz Łukasz, Korbas) nie został on w pełni wykorzystany dla dobra zespołu. Wpływ na to miał fakt, że nigdy pomoc nie zagrała w tym samym ustawieniu kolejnych dwóch meczów. Szkoda również, iż w niektórych meczach ci doświadczeni zawodnicy nie potrafili pociągnąć zespołu do korzystnego wyniku.
Najbardziej blado wypadł nasz atak. Dawno nie zdarzyło się, że na koniec sezonu straciliśmy więcej bramek niż ich zdobyliśmy. W tej rundzie nie było zawodnika, który potrafił „z zimną krwią” wykorzystać podbramkowe sytuacje, a mieliśmy ich wiele w każdym meczu. Żałuje, że w wielu meczach nie mogłem skorzystać z doświadczonych napastników grających ze sobą (mam na myśli Przybyłowskiego i Urbaniaka), bo być może te podsumowanie brzmiałoby inaczej. Dlatego z konieczności w wielu spotkaniach w ataku grało dwóch młodzieżowców (Bendowski, Majorczyk, Pacygon Mateusz oraz nasz „kiler” Roszak), którzy nie potrafili wykończyć skutecznie akcji, czasami z braku doświadczenia. Chciałbym podziękować Maciejowi (grał z kontuzją prawie przez całą rundę, bo nie było młodzieżowca wiele razy na meczu) oraz Piotrowi (dołączył do nas po kontuzji z marszu). Szkoda, że pozostała nasza młodzież nie weźmie z nich przykładu. Myślę jednak, że w następnym sezonie będzie lepiej i młodzież strzeli wiele zwycięskich bramek.
Na koniec chciałbym wyróżnić, choć zwykle tego nie robię, Sebastiana Rajewicza, który w tej rundzie zagrał najrówniej i najsolidniej ze wszystkich naszych chłopaków ( szkoda że nie został wyróżniony przez naszych internautów, a jak widzę to w klasyfikacji jest nawet za mną – to już przesada). Także pozostałym zawodnikom wielkie dzięki za włożony trud i poświęcenie swojego wolnego czasu dla drużyny.
Ogólnie mówiąc słaby sezon, w czym dużo jest również mojej winy, a co z przyszłością – czas pokaże.

Na koniec wykorzystując dany mi głos chciałbym zakończyć analizę tego  sezonu pozytywnym akcentem jakim była gra naszych juniorów. Nie chce chwalić poszczególnych zawodników, bo uważam, że cała drużyna zrobiła w tej rundzie duże postępy, zaczynając od bramkarza, a kończąc na napastnikach oraz rezerwowych. Pół roku temu cała gra zespołu opierała się na trzech lub czterech zawodnikach, teraz można zauważyć, iż pozostała reszta chłopaków nie boi się gry oraz odpowiedzialności za wynik. Nie należy również zapominać, iż cała drużyna była wiekowo młodsza o rok w swojej grupie rozgrywkowej. Mam nadzieje, że przy tej systematycznej pracy jaką wykonują Ci chłopacy na treningach (choć czasami jest ciężko, bo wkraczają w buntowniczy wiek, ale tak naprawdę to pracuje się z Nimi z dużą przyjemnością) klub będzie miał z Nich wielką pociechę. Dobrze jakby Oni również pociągnęli za sobą chłopaków z roczników młodszych, bo także w Nich drzemią duże możliwości gry w piłkę nożną.

• Komentarzy [0]
• czytano: [1166]
• DO